Xosé María Díaz Castro ( Vilariño, Galiza, Espanha, 1914 – Lugo, Galiza, Espanha, 1990).
Foi poeta, tradutor e professor.
Publicou,em 1961, Nimbos, a sua obra mais importante, um livro fundamental da poesia galega moderna, que contém o célebre poema “Penélope”, no qual o autor faz uma reflexão sobre a Galiza e o seu destino histórico.
Palavras de Xosé María Díaz Castro:
“Creio que a poesia é uma actividade puramente artística, que constitui a forma mais perfeita de expressão dos seres humanos e as suas relações. Isto implica sempre beleza e emoção estética:estes dois conceitos são essenciais.”
Penélope
Un paso adiante i outro atrás, Galiza,
i a tea dos teus soños non se move.
A espranza nos teus ollos se esperguiza.
Aran os bois e chove.
Un bruar de navíos moi lonxanos
che estrolla o sono mol coma unha uva.
Pro ti envólveste en sabas de mil anos,
i en soños volves a escoitar a chuva.
Traguerán os camiños algún día
a xente que levaron. Deus é o mesmo.
Suco vai, suco vén, ¡Xesús María!,
e toda cousa ha de pagar seu desmo.
Desorballando os prados coma sono,
o tempo vai de Parga a Pastoriza.
Vaise enterrando, suco a suco, o Outono.
Un paso adiante i outro atrás, Galiza!
Xosé María Díaz Castro